Смага мяне зусім апанавала,
А мне сяброўка адна прапанавала:
«Пі каньяк, смагі каб не стала,
Сама яго
шмат разоў я каштавала».
Я — беларус, я п’ю коньяк,
Як конь яго п’ю, а не абы як.
Амаль дарэмна, нават «за так».
У гэтым майго жыцця
ўвесь сэнс і смак.
Чарку за чаркай яна мне налівала.
Толькі, каклі мы выпілі нямала,
Свой сакрэт нарэшце расказала,
Што мяне
яна гарбатай частавала.
Я — беларус, я п’ю коньяк,
Як конь яго п’ю, а не абы як.
Амаль дарэмна, нават «за так».
У гэтым майго жыцця
ўвесь сэнс і смак.