משה טײף
“זעקס מיליאָן”
איך בּין בּײן
אײַער בּײן
איך בּין גליד
אײַער גליד
הײ, שטײט אױף פֿון די גריבּער
עס רופֿט אײַך מײַן ליד
און זי און שװעבּט
און זי עטעמט, און לעבּט
װײַל מײַן נאָמען איז אײַזערנער מענטש
איך בּין פֿרײד
אײַער פֿרײד
איך בּין ליד
אײַער ליד
און זי װאַקסט, און זי בּליט
װי אין פֿרילינג דער צװיט
און זי און שװעבּט
און זי עטעמט, און לעבּט
װײַל מײַן נאָמען איז אײַזערנער מענטש
איך בּין װוּנד
אײַער װוּנד
נײן, ניט אײנס
זעקס מיליאָן
הײ, געדענקט
אָט די װוּנד רירט ניט אָן
װײַל זי גליט, װײַל זי בּריט
װײַל זי קלאַפּט אין מײַן ליד
װײַל מײַן נאָמען איז אײַזערנער מענטש
* * *
Да, я – кость,
Ваша кость и сплетение жил.
Моя песня зовет вас восстать из могил,
И над миром летит,
И дрожит, и гудит
В моем сердце во веки веков!
Да, я – смех,
Я ваш смех и веселый напев,
Та весна, что пришла, расцвести не успев,
И над миром летит,
И дрожит, и гудит
В моем сердце во веки веков!
Да, я – боль,
Ваша боль до скончанья времен.
Эта боль носит шесть миллионов имен
И, горя все сильней,
Бьется в песне моей,
В моем сердце во веки веков!
(Перевод с идиш.)
Примечание:
Последняя строка каждого куплета в оригинале:
“Vayl mayn nomen iz ayzerner mench!” –
“Потому что имя мое – Человек из железа!”