5017 ВЕЛIЧ КРАСЫ
Хутка вяне краса, як на сонцы пракос,
Ды затое духмянае сена,
У красы вельмi шпаркi i зменлiвы лёс,
А ў душы яе велiч нязменна.
28.01.2001
5026 СУМНЫ КАНЕЦ
Вясной натхненне здатны даць паэту,
Як сонейка, цудоўны дзьмухавец,
Ды прыгажосць заўжды знiкае к лету,
Бясконца сумны у яе канец.
31.01.2001
5028 ЗНIШЧАЛЬНАЯ ЛАВIНА
Якi быць можа ад сумётаў страх,
Калi пад iмi цiха спiць далiна?
Ды небяспека тоiцца ў гарах:
Знiшчальнаю становiцца лавiна.
31.01.2001
5029 БОЛЬ РЭЧКI
У рэчкi сумны i няшчасны лёс,
Бо перажыць прыходзiцца пакуту,
Бо боль ручай празрысты ёй прынёс:
Жахлiвую для фауны атруту.
31.01.2001
5032 ПЕРАД БУРАЙ
Зашумела нiва перад бурай,
Кепскiя спаткалiся часы,
Цяжка устаяць перад вiхурай,
Каб не зруйнавалiсь каласы.
31.01.2001
5033 ЦУДОЎНЫ БЕРАГ
Хвалi бiлi у бераг цудоўны,
Непахiсны ён быў, нiбы сталь,
Ды, нарэшце, стаў гладкi i роўны.
Як красы дзiўнай хвалям не жаль?
31.01.2001
5034 СКРЫЎДЖАНЫЯ БЯРОЗЫ
Упарта дзьме вясновы вецер,
Капёж не выплакаў ўсiх слёз,
Зялёным хутка стане вецце
Зiмою скрыўджаных бяроз.
1.02.2001
5039 НЯМЫ ЛЕС
Вецер сiлай сваёй ганарыўся,
Дрэвы скардзiлiсь: «Бедныя мы»,
Ды, нарэшце, ад працы стамiўся,
I замоўкнуў лес, нiбы нямы.
2.02.2001
5051 ПЕСНI ПРА ЛЮБОЎ
Травень. Бярозы спяваюць лiстотай
Для маладзенькiх дубоў,
Песнi напоўнены дзiўнай пяшчотай,
Словы у iх пра любоў.
3.02.2001
5070 ПЫШНЫ МОХ
Падобна на луг, зелянеў пышны мох,
I мяккасць у iм, i пяшчота,
Але ступiць некалькi крокаў не змог:
Уграз па калена ў балота.
6.02.2001
5083 НЕ ПРАЦЯГНУЛАСЯ
Было, як цуд, прыгожым ранне,
Ды цвет пад моцным лiўнем змок,
Не працягнулася каханне:
З тычынак змыла ўвесь пылок.
8.02.2001
5118 ЛЮБОЎ РУЖЫ
Рамонак многа на мяжы,
Iх падабенства мару душыць,
Хачу мець радасць для душы:
Любоў цудоўнай белай ружы.
15.02.2001
5128 НАХАБНЫ АСОТ
Шмат сiл патрэбна аддаваць штогод,
Iначай ураджай мець не прыйдзецца,
Але нахабны сам расце асот,
I знiшчыць яго рэдка удаецца.
17.02.2001
5145 ЗАКОН ПРЫГАЖОСЦI
Цудоўна квiтнела чырвоная ружа,
Штодня распускаўся бутон,
Знявечыла кветкi асенняя сцюжа,
Такi прыгажосцi закон.
20.02.2001
5154 САГРЭЕ ВЯСНА
Душу абпякалi марозы,
Зiма лютавала спаўна,
Ды зноў зелянеюць бярозы,
Сагрэе натхненнем вясна.
21.02.2001
5156 ВЯСНОВЫЯ СЛЁЗЫ
Заплакалi сокам бярозы,
Струменьчык бяжыць, як рака,
Вясновыя чыстыя слёзы
Iм жорсткая чынiць рука.
21.02.2001
5183 ЦЯЖКI ЎРАДЖАЙ
Схiлiлась калоссе над нiвай,
Не бачны iм больш небакрай,
Iх доля была нешчаслiвай,
Бо цяжкi саспеў ураджай.
25.02.2001
5184 ПЫХА
Шыпулькам з пыхаю казалi лiсты дуба,
Шырэй яны i значна прыгажэй,
Ды позняй восенню да iх падкралась згуба,
I знiклi пад сумётамi завей.
25.02.2001
5185 КРОПЕЛЬКА
Вiсела кропелька расы, вясёлкай ззяла,
Цудоўны лёс адкрыўся ёй ў жыццi,
З травiнкi ў лужыну ад ветрыку упала,
Была i знiкла, следу не знайсцi.
25.02.2001
5191 БУРА
Ад буры паднялiся хвалi,
Яе выклiкае мана,
Хоць човен яны разгайдалi,
Але не пусцiлi да дна.
26.02.2001
5193 НАВАЛА
Бег цiхi, чысты, нiбы шкло, ручай,
Хацеў дажджу, вады здавалась мала,
Пранесся лiвень, i прыйшоў адчай,
Бо бруд прынесла страшная навала.
26.02.2001
5196 МЯЖА
Раз або два штогод аралi поле,
Ды добра ўсталявалася мяжа,
Хоць не радзiла ураджай нiколi,
Не мела здзекаў цела i душа.
27.02.2001
5224 ЦУДОЎНЫ ВЫРАЙ
Пад крыламi бягуць лугi, палi,
Лясоў абсягi, нiбы стужкi, рэкi,
Ляцяць ў цудоўны вырай жураўлi,
Зiму сустрэнуць толькi недарэкi.
3.03.2001
5230 ПОКЛIЧ КАХАННЯ
У рыб заўсёды глыбiня ў цане,
Каб забяспечыць лепшыя умовы,
Ды нераст iх iдзе на мелiне,
Кахання поклiч жорсткi i суровы.
5.03.2001
5243 КВЕТКI ЦНОТЫ
Шукаў лугi ў цудоўных кветках цноты,
Але вакол пейзаж зусiм другi:
Нялюбыя смярдючыя балоты,
Цi бiтыя, аж пыл iдзе, шляхi.
6.03.2001
5246 ГОРА ПЯСКУ
Раз'юшылась бурнае мора,
Пясок бiў няшчадна прыбой,
Ды часам стрываць лепей гора,
Гiбець чым ў пустынi сухой.
7.03.2001
5275 ЗIМОВЫ СОН
Сады яшчэ бачаць сон страшны зiмовы
Ў якiм i туга, i журба,
Ды час наблiжаецца радасны новы,
Вясну ўжо адчула вярба.
12.03.2001
5286 НЕКТАР
Нектар у кветкi, каб здабыць пылок,
На водар пчолы прыляцець павiнны,
Адразу бачна прыгажосць здалёк,
Нектар – спаднiчка мiнi у жанчыны.
13.03.2001
5287 АХВЯРА
Ляцiць увышынi каршук
I без вiны гатуе кару,
Ад крыл зусiм не чутны гук,
Шукае сцiплую ахвяру.
14.03.2001
5305 ЛЕПШ НЕ ВЕДАЦЬ
Бярозкам падабаюцца дубы,
Але дубоў навокал вельмi мала,
Лепш iх не ведаць, каб не мець журбы,
Каб доля потым жорстка не збiвала.
16.03.2001
5308 БЕЛ-ЧЫРВОНАЯ ВIШНЯ
Кiпела вiшня белым цветам,
Пялёсткi слала на зямлю,
Яна чырвонай стала к лету,
За колеры яе люблю.
16.03.2001
5322 ЛАГОДНАЯ ЦIША
Хай вецер злуецца, аж стогнуць лясы,
Хай жыта на полi калыша,
Трываюць, бо ведаюць: прыйдуць часы,
I будзе лагодная цiша.
18.03.2001
5333 ВЯСНОВЫ НЕСПАКОЙ
Вяртаюцца буслы i гусi,
Вясновы у iх неспакой,
Прайшла зiма доўгая ў скрусе.
Мо стрэну каханне вясной?
20.03.2001
5353 НЕ ДАЧАКАЛIСЯ
Шмат бабак паднялось ў беразняку,
Дзябёлыя, як маладзiцы, былi,
Чакалi яны моцную руку,
Але не дачакалiся, пагнiлi.
23.03.2001
5357 СВАВОЛЬНIЦА
Трава заўсёды сцелецца па плынi,
Каб рэчцы добры макiяж ствараць.
Свавольнiца хай рэчышча пакiне,
Ў балоце лепш ёй месца выбiраць.
23.03.2001
5360 ПЛАКАЛI БЯРОЗЫ
Ад буры плакалi бярозы,
Дубоў няма, каб баранiць,
Бо вецер шморгае за косы
I хоча да зямлi схiлiць.
25.03.2001
5376 ВЯСНА МАЎЧЫЦЬ
Вясна заўсёды песнi пела,
Журчалi ручаi вакол,
Ад капяжу ў вушах звiнела,
Цяпер маўчыць: няма снягоў.
27.03.2001
5383 РАТУНАК
Бярозкi бягуць маладыя, як козы,
Шлях доўгi, ды спёка ўвесь дзень,
Я лягу ў траву каля старай бярозы,
Ратунак дае яе цень.
28.03.2001
5403 ЗАЛАТАЯ ВОСЕНЬ
Ужо зiму халодную чакалi,
Яна не ў змозе ўзяць правы спаўна,
I восень залатая крочыць далей,
Ды цёплая такая, як вясна.
31.03.2001
5404 ЖАДАННЕ
Снягi сышлi, дажджы сякуць i слота,
Бо дзесьцi затрымалася вясна,
Душы даўно узнёсласцi ахвота,
Каб хмельнаю была, як ад вiна.
31.03.2001
5428 ЛЕС ШУМIЦЬ
Або слабое вырасце карэнне,
Цi ад трухi няздатны дрэвы жыць,
Пападаюць няшчасныя ў iмгненне,
Лес не заўважыць, як раней шумiць.
2.04.2001
5429 СТАРАЯ ГРУША
Стаiць старая груша на мяжы,
Ёй, пэўна, сто гадоў, а можа болей,
Але цвiце, каб шчасце мець ў душы,
Не мiрыцца нiяк з старэчай доляй.
2.04.2001
5449 НЯЗВАНАЯ БЯДА
Вярба глядзела ў цiхую ваду,
Гарэла ад маланкi, як паперка,
Але сваю нязваную бяду
Яна перакладала на люстэрка.
4.04.2001
5477 АСЕННI НЕСПАКОЙ
Асеннiя туманы над ракой,
I лiсце залатое пад нагамi,
Гняце душу няшчадна неспакой,
Iдзе зiма са сцюжай i снягамi.
8.04.2001
5489 НЕ БЕРАГЛА
Прыйшла чароўная вясна,
Зямля цяплом яе сагрэта,
Не берагла сябе яна,
Ператварылася у лета.
10.04.2001
5501 ВЯСНОВЫ IМПЭТ
Хаця квiтнее першай алыча,
Iмпэт вясновы у яе iмклiвы,
Ды якасцi ўсе, гэтай апрача,
Горш, чым у позняй, нетаропкай слiвы.
11.04.2001
5510 СУМНЫ ПАЛЁТ
Лiсце у золаце, радасны стан,
Ўзнёслы, чароўны i шумны,
Ветрык iх кружыць, кладзе у дыван,
Ды палёт горкі і сумны.
13.04.2001
5517 ПАВЕРЫЛА
Паверыла i хутка расцвiла,
Нястрымныя лiлiсь у вiшнi слёзы,
Бо ўраз замест жаданага цяпла
Пачалiся пякучыя марозы.
13.04.2001
5520 ЧАКАЕ ШЧАСЦЕ
Чаруюць малюнкi мiнулага лета,
Ды з часам iх меней цана,
Што шчасце чакае, iснуе прыкмета,
Бо стукае ў сэрца вясна.
14.04.2001
5524 ПЯЛЁСТАЧКI КАХАННЯ
Кветкi вельмi хутка адцвiлi,
Скончыўся час ўзнёслы мiлавання,
I ляжаць самотна на зямлi
Любыя пялёстачкi кахання.
14.04.2001
5525 МОРА ПРЫГАЖОСЦI
Чаму вясной каханне гарачэй,
Шукае позiрк любага кагосьцi?
Бо сонейка ласкавей i ярчэй,
Вакол буяе мора прыгажосцi.
14.04.2001
5533 СТРУМЕНЬЧЫКI ПЯШЧОТЫ
Шмат расчараванняў i турботы,
Бо ад спёкi трэскае зямля.
Як дажджы, струменьчыкi пяшчоты,
Перш яны, а iншае – пасля.
15.04.2001
5535 КВЕТКI
Калi навокал кветак вельмi шмат,
На ўсе я запар пазiраць не мушу,
Красу пабачыць позiрк толькi рад,
Цнатлiвую таму шукаю ружу.
15.04.2001
5545 ВЕТРЫК
Быў ветрык ласкавы i мiлы,
Ды ў iм прыхаваны падман,
Распростаў магутныя крылы,
Бязлiтасным стаў ураган.
16.04.2001
5556 СУРОВАЯ ДОЛЯ
Лог вабiў зрок цудоўнаю дубровай,
Ў зямлю ўраслiся моцна каранi,
Ды доля была жорсткай i суровай,
Стаяць цяпер, нiбы сiроты, пнi.
17.04.2001
5560 СЛАБАЯ ЛЮБОЎ
Вабiць дуб, ён статны i высокi,
Але многа пыхi у дубоў,
Да яго зрабiць iмкнуцца крокi,
Таму ў яго слабая любоў.
18.04.2001
5561 СОНЕЙКА СПАКОЮ
Ветрык прагуляўся над ракой,
Рабiзна люстэрка пакрывала,
Ды адразу, як прыйшоў спакой,
Ў iм цудоўна сонейка заззяла.
18.04.2001
5611 АДНА БЯРОЗКА
Шмат сосен у лесе, яны не хвалююць,
Хоць золата ззяе ў кары,
Ды струны душы хваляванне адчуюць:
Бярозка адна на гары.
24.04.2001
5614 ЖЫЦЦЁВЫЯ БУРЫ
Пранеслiся грозныя ветру вiхуры,
Галлё пазрывалi з дубоў i бяроз,
Таксама руйнуюць жыццёвыя буры,
Бо робяць паганым i настрой, i лёс.
24.04.2001
5617 ЛЮБОЎ У НЕПАГАДЗЬ
Дождж iшоў на белае суквецце,
Хмары насувалiсь зноў i зноў,
А пасля зрываў пялёсткi вецер,
Кепская у непагадзь любоў.
25.04.2001
5619 ЗАЛАТАЯ ХМАРА
Была хмара ў святле сонца залатою,
Ды з яе зрабiўся грозны кат,
Чарната праз час павiсла над зямлёю,
Жорстка руйнаваў раслiны град.
25.04.2001
5624 ЖАЛОБНАЕ IМГНЕННЕ
Змагаўся з ветрам дуб стары,
Прыйшло жалобнае iмгненне,
Упаў яшчэ не да пары:
Ручай падмыў яму карэнне.
26.04.2001
5653 ВЯСНУ НЕ АДЧУВАЮ
Вясна iдзе упарта спакваля,
Але яшчэ, як ўзiмку, не кахаю,
У кветкi убiраецца зямля,
А я вясну зусiм не адчуваю.
30.04.2001
5669 ЛЮСТРАНАЯ ВАДА
Гляджу ў люстраную ваду,
Прыняць рашэнне не умею.
Калi ў яе ужо ўвайду,
З пяску дно будзе або з глею?
2.05.2001
5680 ГАНАРЫСТАЯ ВIШНЯ
Хоць вiшня сваiм цветам ганарыцца,
Цвiце яна не больш, як дзесяць дзён,
Не вельмi ганарыстая сунiца,
Ды ягадкамi ззяе ўвесь сезон.
4.05.2001
5686 ХМЕЛЬНАЯ ЛЮБОЎ
Свечкамi ўпрыгожылiсь каштаны,
Цвет вясна раскiнула вакол,
Але не ад водару я п'яны:
Хмельная вясновая любоў.
4.05.2001
5687 ЯБЛЫНI ЦВIТУЦЬ
I яблынi цвiтуць, i сонца ззяе,
Блакiт навокал i снягi садоў,
Вясна умовы для душы стварае,
Каб i яе адзначыла любоў.
5.05.2001
5699 ЗАЛАТАЯ ЛIСТОТА
Пападалi пялёсткi на зямлю,
I яблыкi здымаць прыйшла нагода,
Ды яблыньку за тое я люблю,
Што залатая ёсць на ёй лiстота.
6.05.2001
5704 ВЕРУ ВЯСНЕ
Каханне у душу цяплом дыхне
I белым цветам буйна расквiтнее,
Аддана веру будучай вясне,
Зрабiць яна шчаслiваю умее.
6.05.2001
5706 ЗЯМЛЯ АЙЧЫНЫ
Зямля Айчыны! Ў спёку i завею
Нiдзе няма другой зямлi мiлей,
Душу тваёй пяшчотай шчодрай грэю
I чэрпаю магутнасць, як Антэй.
7.05.2001
5711 ГОДЗЕ
Штогод квiтнела яблынька, ды годзе,
Няма на ёй нi кветак, нi лiсткоў,
Заўсёды так здараецца ў прыродзе,
Сканчаецца i палкая любоў.
7.05.2001
5751 ЗАЛАТЫ ПЯСОЧАК
На сонцы ззяў пясочак залаты,
Але на рэчцы паднялiся хвалi,
I ўраз патокi пенныя вады
Яго красу цудоўную схавалi.
13.05.2001
5756 ГРЫБЫ
Блукаю ў лесе ў пошуках грыбоў,
Хачу баравiкоў нарэзаць зранку,
Але бясконца сустракаю зноў
Падгруздак або белую паганку.
14.05.2001
5779 ЛОДКА ПЯШЧОТЫ
Быць страшнай можа сiла у вады,
Як не стрымаць магутную паводку,
Чакае час няпрошанай бяды,
Калi пусцiць на дно пяшчоты лодку.
17.05.2001
5781 ЦЁПЛЫЯ АДНОСIНЫ
Мне цёплых хочацца адносiн,
Як ў смагу мець глыток вады,
Хаджу сярод бяроз i сосен,
Iх шчодра лес дае заўжды.
18.05.2001
5783 УСПРЫМАННЕ
Вясна змяняе цалкам успрыманне,
Мiнуў час горкi студзеньскiх завей,
Чакаю з нецярплiвасцю каханне,
Спявае певень, нiбы салавей.
18.05.2001
5788 НАХАБНЫ ПЯСОК
Аднойчы мелiна казала плынi:
«Тут будзе выспа, адыходзь убок»,
Як ад дажджу паток магутны хлыне,
Нахабны змые з рэчышча пясок.
19.05.2001
5795 ВЯСНОВЫЯ СНЫ
Залатая кара у зялёнай сасны
I бялюткая ў голай бярозы,
Ды зiмой аб бярозе вясновыя сны,
Бо няма ад шыпуляк пагрозы.
19.05.2001
5803 СПЯКОТА
Грэла сонейка ласкава,
Ўгору радасць узняла,
Ды спякота дакучала,
Хай бы сцюжа лепш прыйшла.
20.05.2001
5838 ДОЖДЖ ПЯШЧОТЫ
Калi дажджу не будзе доўгi час,
Ссыхае i магутная крынiца,
Пяшчоты дождж душу ўратуе ўраз,
Каб радасцю i шчасцем наталiцца.
27.05.2001
5842 ГАНАРЛIВАЯ ПШАНIЦА
Залатая цвёрдая пшанiца
Жыта зневажала, як магла,
Не дарэчы вельмi ганарыцца,
Бо, як жыта, пад сярпом лягла.
27.05.2001
5856 КВIТУЧЫ МАЙ
Цудоўны, светлы май заўжды,
Чароўныя яго гадзiны,
Ён упрыгожвае гады,
Ў жыццi квiтучы май адзiны.
29.05.2001
5910 АБЛОКI
Хаця аблокi белыя люблю,
Гляджу на iх i радуюсь бясконца,
Яны кiдаюць ценi на зямлю,
Прыгожыя, а затуляюць сонца.
4.06.2001
5921 СРЭБНАЯ ВАДА
Замуцiцца i чыстая крынiца,
Калi пясок на дне паварушыць,
Лепш шкадаваць яе, каб наталiцца
I срэбную ваду у спёку пiць.
5.06.2001
5924 ПЛАКУЧАЯ ВЯРБА
Ўтаймаваць няпрошаныя слёзы
Цяжка, як ў душу прыйшла журба,
Лiчаць, што плакучыя бярозы,
Сапраўды заплакала вярба.
5.06.2001
5936 КВЕТКI КАХАННЯ
Калi няма дажджу – ў тузе палеткi,
Знiкае з iх чароўная краса,
Зусiм не ссохлi каб кахання кветкi,
Хай часам выпадае хоць раса.
7.06.2001
5938 СЛЁЗЫ ЖУРБЫ
Вясной тужліва плакалi бярозы,
Бо раны iм рабiлi у назе,
Цяклi журбы несуцяшальнай слёзы,
Таму што не такiя, як усе.
7.06.2001
5976 ЗГУБЛЕНАЯ КРАСА
Валошкi ў жыце назiраць люблю,
Бо сiнь у iх такая, як у неба,
Як серп кладзе iх з жытам на зямлю,
Нiкому красы згубленай не трэба.
12.06.2001