Манжеты и рубаха

Зэфокс
Рецензия Дзе, ана адобрила.
http://www.stihi.ru/2007/06/15-227

мир - это манжеты и рубаха.

МИР-1

Степь.
Дошть. Марос.
Палзут враги.
Но я их трогать немаги;
рассвет придёт
и враг умрёт.
А щас пускай пака
палзёт,
скальзя
па замкнутому кругу.
Я пабедил.



МИР-2.

Не то, што неасознано,
А каг-то неправа,
гудя спахмелья улеем,
бальная галава.
И гаварить нехочетца,
Тут, ДзеТа, ты права,
Какда гудит, каг колакал,
спахмелья галава.



МИР-3.

Прачетал рикламу Вашу,
Ща стаю, и в дверь стучу.
Галава уже в кравищи,
Компас сбит,
Неулечу




МИР-4. (пра пулю).

Лежу в грабу,
и фспаминаю:
каг жысь прашла.
Внасу неспешно
кавыряюсь.
Была война.

А на вайне,
впалне вазможно,
тибя убьют.
Или в жывот,
ваткнут трёхранный
штыг. И капут!
Вазможно мина,
на трапинке,
ждёт тибя.
Наступишь, -
Взрыф.
Дыщь!! -
яркий свет.
Пращай Зимля!

Пара завязывать
с манжетами, мая.
Вазьми, абрешь
па самый локать
рукава.
Штоп не засучивать,
какда придут дела.
А быть всигда приделе
В жызни этой.

Я.