Званяць званы

Александра Копытцева
Па ўзбярэжжу вецер гоніць хвалю
Шумяць лясы, пяюць пад мірным небам
Званяць званы, то боль людскога жалю
Каб памяталі... Болей ім не трэба

А у людзей ад болю звоздіць скулы
Няхай Зямля паўна дзіцячым смехам
Пяюць званы з тугою аб мінулым
І па зямлі ляціць іх водгук рэхам

Прыпеў:
Званяць званы, вясновыя званы
То сум Зямлі, то крыўда Беларусі
Ляці да нас з далёкай даўніны
Я за цябе, мой родны кут, малюся
Званяць званы, вясновыя званы
Пакутны лёс радзімай Беларусі

Няхай заўсёды будце мір у свеце!
Дзіцячы лёс бясхмарны, хлеб салодкі
За Беларусь загінуў кожны трэці
Пяюць званы, як рэха нашых продкаў

Прыпеў:
Званяць званы, вясновыя званы
То сум Зямлі, то крыўда Беларусі
Ляці да нас з далёкай даўніны
Я за цябе, мой родны кут, малюся
Званяць званы, вясновыя званы
Пакутны лёс радзімай Беларусі

Нам нашы дзеды часам узгадалі
Вялікі дзякуй жыць пад мірным небам!
Званяць званы аб перажытым жалю
Каб памяталі... Болей ім не трэба

Здесь честно допущено 2 огромных лексических ошибки, по-белорусски верно будет сказать "звОняць звОны". Но, мне эта песня, почему-то, даже такой вот ошибочной нравится...=)