В I Н А

Полина Пядочкина
(на белорусском языке)
       
Ад цябе не чакаць мне прызнання,
шчырых слоу аб каханнi не чуць -
паланена жыцце адзiнотай -
з ей сумотна гады прамiнуць.

Ты глядзiш непрыступным паглядам.
Выраз твару - мая вiна...
У чым жа я прад табой вiнавата?
Я не ведаю нават сама.
Нас з табою такiх далекiх
разам звеу не на шчасце лес.
Я хацела згубiць адзiноту -
ты праз згубу яе пранес.

Я з надзеяй у вочы глядзела,
у тваiм сэрцы шукала цяпла.
Ды не доугiмi былi адлiгi,
холад сэрца сляза не пякла.

Ты прабач, я не маю права -
мне пачуццяу тваiх не судзiць.
З ей, вы здрадай паiлi каханне -
не хачу я атруту пiць.

2002 г.