Першай настаунiцы

Полина Пядочкина
(на белорусском языке)
       
Той час дауно мiнуу, калi малечай
да школы з радасцю iмчала я,
бо ведала, што там заужды чакае
любiмая настаунiца мая.

Яна тулiла да сябе, як мацi,
i справядлiва строгаю была,
i шчодра ведау дорачы багацце,
душэунае багацце берагла.

А мы пад-час яе не шкадавалi
i, крыудзячы, даводзiлi да слез -
прабачце, мы тады зусiм не зналi,
што нас чакае гэткi ж дзiуны лес.
Настаунiца! Прад гэтай залай
гатова сення несцi свой адказ.
Прафессiю я выбiрала,
з павагай гледзячы на Вас.

Настаунiк - будучынi творца,
не знойдзеш большай вышынi!
Настаунiк - праца па прызванню,
то Божы дар - яго цанi.

Прымiце ж мой паклон, калегi.
I, слова гонару даю, -
з вас кожны скажа:
"Я люблю вас, дзецi!
Люблю настаунiцу маю!"

3.10.03