Sevmeye ne var ki, unutmaq chetin

Емин Искендеров
SEVMEYE NE VAR KI, UNUTMAQ CHETIN

Insan daxilinde daim qovrulan,
Ozune orada derin kok salan.
Gece gunduz orda chirpishan vuran,
Insani sarsidan bu hissiyatin
Sevmeye ne var ki unutmaq chetin.

Sevdinse dozesen her sheye gerek,
Fikirleshme ona gelersen kelek.
Eyer alsa seni oz caynagina,
Chetin kimse yeter birde dadina.
Boyuk belasidir o besheryetin,
Sevmeye ne var ki unutmaq chetin.

Logmanlar etmeyir  derdine deva,
Kimse veruldusa hansisa yara.
Mecnunda bash alib getdi sehraya.
Amma unutmadi oz mehebbetin,
Sevmeye ne var ki unutmaq chetin.

Dunya yaranandan bu minvalla o,
Sindirib dagidib chox urekleri.
Tarixin en boyuk serkerdeleri,
Olublar qarshinda her zaman aciz
Alemi fete den bu seltenetin,
Sevmeye ne var ki unutmaq chetin.

Meninde ichimde sevgi izi var,
Xeyli vaxti orda salib cigirlar.
Axsada ustunden qirmizi qanlar,
Yuya bilmeyibler qelbimin setin.
Nece guclu imish senin gudretin,
Sevmeye ne var ki unutmaq chetin.

Xanlarin beylerin bashini alib,
Ne qeder o nahaq qanlar axidib.
Ne qeder olkeler qoyubdu viran,
Ne qeder servetler olunub talan.
Gunahi ucundan aci hisletin
Sevmeye ne var ki unutmaq chetin.

Unutmaq chtindi dogurdan chetin,
Acizdi qarshinda zaman helede.
Unuda bilseydi Mcnun Leylini,   
Belke de qalmazdi sehra cholunde.
O vaxta yox idi indide yoxdu,
O vaxta chox idi indide choxdu.
Mehebbet adlanan derde tutulan,
Bu eshqin odunda alishib yanan.
Sevib sevilmeyi yaman asandir,
Amma ayriliqsa zordu yamandir.
Tapa bilmeyibler hele derdini,
Keshf ede bilmirler onun sirrini.
Qarshinda acizdi basher bu gunde,
Yalanlarla dolu bu heqiqetin,
Sevmeye ne var ki unutmaq chetin.


Baki 2008