Мой Пінск! Мой родны Пінск!
Цябе я у думках праслауляю!
Гляджу як ты жывеш ,расцеш.
І кожнай клетачкаю ззяю.
Мне падабаюцца твае ,
ужо старыя забудовы.
І гонар,радасць з мяне б'е,
Калі расце будынак новы.
Цябе руйнуюць і будуюць,
Цябе буравяць,асвальтуюць.
Цябе упрыгожваюць і над табой глумяцца,
А ты жывеш, чаго табе баяцца?
О сколькі бед ,ты,перажыу
Разрухі,войны,дзеляжы
Ты,Беларускі старажыл
Амаль што тысячу пражыу
Твае рачулкі Піна,Прыпяць.
Яны лагодна так бруяць
Здаецца слухау бы і слухау
Як быццам песню пяе маці
Люблю цябе мой гарадок,
Табе пішу я свой радок,
І цераз многія вякі
Ты будзь квітнеючы такі!