Крыўдна за тое, чаго не зраблю...
Пойдзе па хвалям у зорныя далі,
Поклік шалёнага, гукам металу -
Зноў пакідаю, на веру, Зямлю!
Пройдзе...трывалая думка надзеі,
Вусны шалёнага вып'юць крывю,
Гэты пакуты...зямля зразумее,
Коўдрай пакрые маю галаву!
Я ж не пакіну...я вокам з нябёсаў,
Буду вас бачыць і бога маліць,
Каб лепшым лёсам, божа з нябесаў,
Вас, маіх любых, усіх надзяліў...