Ціш… чаго маўчыш?
Аб чым, ты, марыш?!
Ці, проста, ты, нікуды не спяшыш,
Альбо на сэрцы незагоеныя раны!
Магчыма, ты, спынілась адпачыць,
Змарыўшыся са шляху да краіны,
Дзе ў цябе есць свой палац,
Юнак чакае, сэрцам кліча!
Ціш… чаго маўчыш, ты што… памерла?!
Ціш прачнісь, малю прачнісь!
Там новы дзень …Там няма сцен!
Ідзі ж далей, сваёй, ты, сцежкай!