Кер эле тошемэ энем
(Энем Марсель истэлегенэ.)
Тошлэремэ ник кермисен, ускэнем - энем минем
Йозлэрен,не мин сагындым , мон,лы ж,ырын,ны синен,
Сагындым бергэ чакларны , синен, шук сузлэрен,не ,
Ямьле Сабан туйларында , билбауда корэшен,не.
Мен,гелеккэ юлын, тотып , калдырып хыялларын,
Яшь килеш киттен, арадан , озелде гомерлэрен,
Башка курешэлмэгэнгэ , мэн,гелек кайгыларым ,
Энем ! Ачы хэсрэтен,э , яраланды йорэгем.
Синдэ безне сагнасын,дыр , салкын каберлэрен,дэ,
Озгэлэнеп коясен,дер , сагышлар хислэрендэ.
Якты доньяларга сине , кайтарыр юллар булса.
Гомер буе эзлэр идем , эш миннэн генэ торса.
Кер эле тошемэ энем , елмаеп шук суз белэн
Йогрешик яшь чактагыдай , болында яшел чирэм
Сагындыртасын, узен,не! Оноттын,мы уземне?
Ишет инде , куккэ карап , минем ялварган сузне.
(23,07,2011г,)
© Copyright:
Ямалеев Марс, 2011
Свидетельство о публикации №111082406002