1

Евгений Пешко
Для мяне пакута… не бачыць вашых вочай,
Я цяжка закаханы, здаецца, назаўжды
Лічу я дні і ночы, да колішяй субботы
Да гэтай жа падзеі, яшчэ патрэбна жыць
Дзівосныя пакуты ў часіну развітання
Так сумна і так пуста на сэрцы, у галаве
Гляджу тады ў далечу, а, Вас, ужо не бачу
Шаноўная, Анэля, Вы, сонца для мяне
Напэўна, гэта брыдка, пісаць радкі такія
Аднак другіх ня хоча, юнацкая душа…
Стаміўшыся блукацца, я так хачу спыніцца
Сагрэўшыся каханнем - аддаць сябе спаўна!