Крывей заліваюцца вочы,
Чырвонай, цягучай, густой!
Усе слезы мае, ужо, відавочна,
Былі не сапраўднай, платай маёй…
Гараць мае думкі і паляць мне нервы -
Я сам акаянны! Я сам ачарсцвелы!
Я злыдзень адзіны! Я Богу не верны –
Якога Вы знішчыць ураз захацелі!
Як вернік, я, плачу над сваёй іконай,
Пылінкі здуваю і сцены бялю,
Чырвонае месца ў кожным пакоі,
Заўседы змяшчае выяву маю!
Лютую-катую, крывёй упіваюсь,
І прагну і прагну, я, вашых сардэц!
На ранку падкідваю харчу ў пасткі,
Каб Bам надыйшой найхутчэйшы канец!