Alex Fox – “To Paco De Lucia”.
Зноў у сэрцы б'ецца настальгія –
Па жыцці нястрыманым, гарачым,
Па гітары, што няўцешна плача
Па далёкіх рэках і азёрах,
Па чужых, нябачаных прасторах,
Па яшчэ не зведаным каханні,
Па сустрэчах новых і расстаннях;
І па тых пачуццях прамяністых,
Што нястрымна рвуцца з гітарыста
І зіхцяць мелодый матылькамі
Над яго нервовымі рукамі.
О, гітара! Шчасце мне і мука –
Паласкаць душу ў фантане гукаў,
І салодкай страсцю наталяцца,
І з тугой гітарнай спавівацца!
Танчыць грыф, шалеючы ў запале.
Ці ў паветры пальцы заскакалі,
Ці па струнах - спрытна, лад за ладам,
Мілагучным, бурным вадаспадам?
Звон гітары – хвалямі па сэрцы.
Ці рыдае рэха, ці смяецца?
Ці старанна ўторыць настальгіі?
Alex Fox – “To Paco De Lucia”...
29.07.2010
Паэтычная старонка Таццяны Дзям'янавай www.lightynna.ru