Толiк i памiдорык
Любiць Толiк памiдорык.
Без яго не выйдзе ў дворык.
Чырвоную накiнуў коўдру,
Каб быць падобным памiдору.
А яму гаворыць Юля:
«Усяго смачней мая цыбуля!»
Т: «Смак у цыбулькi нейкi горкi,
А ў памiдорчыкаў салодкi!»
У яго адна гамонка:
«Памiдор ды памiдорка».
Глядзiць – на небе ззяюць зоры.
Толiк кажа: «Памiдоры».
Расце у лесе мухамор.
Т: «Вось цiкавы памiдор».
На дрэва з дрэва скок вавёрка.
Т: «Пастой, куды ты, памiдорка?
Не баюся нават бойкi,
Мае гранаты – памiдоркi!
Па калена мне i мора,
Карабель мой – памiдора».
Стаў збiрацца ён у горы.
Т: «Цi растуць там памiдоры?»
Сустрэўся там яму грузiн.
Г: «Ты на свеце не адзiн.
Зваць мяне Георгiй, Жора –
Памiдоравы абжора.
Пачастуйся пад язык
З памiдоркаю шашлык».
Кажа Толiк: «Сапраўды!
Няма лепшай смакаты!!!»
Заспявалi Толiк з Жорам:
«Генацвале памiдорам!"
лiпень 2011г.