Калі сонца заснула за хмарай,
І туманы пакрылі траву.
Не сумуй, суцяшай сябе марай,
І паглядам, што сэрца крануў.
Не сумуй, уздыхаючы ўпотай,
Што былога кахання няма.
У сваёй ракавой адзіноце
Без цябе я сумую сама.
На адлегласці сум адчуваю,
Ад яго як цябе зберагчы?
Ад самотнай гадзіны адчаю,
У бяссонні трывожнай начы.
І навошта так многа пытанняў?
Жыць з каханнем намнога цяжэй.
Ёсць там боль і сустрэч, і растанняў.
Але шчасце з тугой даражэй.