Даволі проста страціцца ў пакоі,
У сваёй сумоце, назаўжды, застацца
Дзе адзінота поўніць сэрца болем
І рэжа вены, каб пераканацца
У тым, што ёсць на свеце шчасця зорка,
Што да яе ляжыць твая дарога
Дзе і каханне быццам мае гонар
Даецца тым, хто больш таго жадае…