Yaqut xanim

Фируз Мустафа
YAQUT XANIM
                (qoshma)
                Qayqikesh ana, cefakesh pedaqoq
                Yaqut xanim Kocherliye ithaf olunur

Qartalli daqlardan bir shey yaz- dedin,
Sen ozun bir daqsan, ay Yaqut xanim.
SHam kimi yanmisan ovlad yolunda,
Ishiqli chiraqsan, ay Yaqut xanim.

Illerin elleri gezib sachinda,
Ellerin sevdasi qalib bashinda,
Qohum qabaqinda, dost qarshisinda,
Daim uzu aqsan,  ay Yaqut xanim.

Minlerle shagirde ana olmusan,
Sonalar ichinde sona olmusan,
Ne olsun, bir azca yasha dolmusan,
Qaynayan bulaqsan, ay Yaqut xanim.

Aqdamda boyuyub kamala doldun,
SHinix mahalinin gelini oldun,
“Qarabaq” demekden saralib-soldun,
Bir hezin yarpaqsan, ay Yaqut xanim.

Sevdin neticeni, sevdin neveni,
Maisin, Faiqin chox sevdi seni.
Suleyman kishini, Telli neneni
Kimden soraqlarsan, ay Yaqut xanim?

Zerife xanima sen baci oldun,
Layanin derdinin elaci oldun,
Bizim gelinlerin sen tachi oldun,
Pislikden uzaqsan, ay Yaqut xanim.

Anam Firengizle tutur sohbetin,
Yoxdu saxta sozun, yoxdu qeybetin,
Haminin yaninda derin hormetin,
Daim uzu aqsan,  ay Yaqut xanim.

Aq sachlar bashinda beyaz setirdi,
CHoxlari adina penah getirdi,
Gor kim ne qazandi, kim ne itirdi?
Bir barli budaqsan, ay Yaqut xanim.

Deyirsen ki, baqda erik var idi,
O zaman bir salam-melik var idi.
Bir vaxt insanlarda menlik var idi,
Sen haqqa dayaqsan, ay Yaqut xanim.

Hani Tofiq, Maqsud, hani SHahniyar?
Firidun muellime bir evezmi var?
Yarimchiq qalibdir neche arzular,
Pozulmaz varaqsan, ay Yaqut xanim.

Umid bir yeredir, guman min yere...
Achdi qucaqini sene daq, dere.
Acili, shirinli xatirelere
Her zaman ortaqsan, ay Yaqut xanim.

Koksunde ne qeder keder dashidin,
Xelil muellimle qosha yashadin,
Onunla ne qeder zirveler ashdin,
Her qelbde qonaqsan, ay Yaqut xanim.

Daha omrumuze gecikir bahar,
Payiz qapimizda tutubdur qerar. 
Firuzun bashina elenibdi qar,               
Her derde ortaqsan, ay Yaqut xanim.


  Firuz MUSTAFA