Пустота накрыла мир

Валентин Брилев
Унылой  осени пора
                тревожит душу,
опять дождит, дождит с утра,
                смывая сушу.
Листвы слетевшей хоровод
                над лужей кружит,
а мне опять, как и вчера,
                никто не нужен.
Ушла любовь, сказав прощай,
                в дождливый вечер,
и пустота накрыла мир,
                а в спину ветер.