Увосень, доугiмi начамi...

Демьянова Татьяна Дмитриевна
Увосень, доўгімі начамі,
 калі паўсутак не відно,
 сусвет цікаўнымі вачамі
 ў маё заглядвае акно.

 За мною з цемры пільна сочыць.
 А я не сплю. На шкло гляджу.
 І вывучаю – вочы ў вочы –
 адлюстраваную душу.

18.03.2013