Увосень, доугiмi начамi...
Демьянова Татьяна Дмитриевна
Увосень, доўгімі начамі,
калі паўсутак не відно,
сусвет цікаўнымі вачамі
ў маё заглядвае акно.
За мною з цемры пільна сочыць.
А я не сплю. На шкло гляджу.
І вывучаю – вочы ў вочы –
адлюстраваную душу.
18.03.2013
© Copyright:
Демьянова Татьяна Дмитриевна
, 2013
Свидетельство о публикации №113031805187