Як прыемна паляжаць
Тут у канюшыне,
Пахне мёдам сенажаць,
Ды дурное згіне.
Паглядзець у небасхіл,
Воблакам здывіцца.
І набрацца добрых сіл
У цябе, зямліца.
Дай руку і я скажу:
- Будзе нам ўдача.
На паляні паляжу,
Сэрца не заплача.
І цудоўны гэты свет
Тут у ранку маніць,
Канюшынавы букет
Нас с табой дурманіць.
Не касі яе здарма:
Гэта так прыгожа.
Ты ўбачыла сама,
Гэта шчасце, Божа!
Пчолкі лётаюць над ёй,
Тут блакітна неба;
Сёння стала ты маёй-
Мусіць так і трэба.
Канюшынавы тут рай
І шчабечуць птушкі.
Ты прыгожа, так і знай,
Я шапчу на вушка.