У часіну, калі, як зламаны вятрак,
згубіш крылы ў навале, што звыш памясіла,
не сумуй, не тужы, як апошні бядак.
Пацярпі, ўсё міне. Не заўжды будзе так.
Бог дае нам гароты па сілах.
А як сонейка ўдачы з-за хмары зірне,
хай табе ззянне вочы не засціць.
Не заўжды будзе так, як жадаецца, не!
Ледзь сагрэеш душу – раптам дождж ламане
І прыб'е да зямлі промень шчасця.
Лёс кідае то ў пекла зямное, то ў рай –
што каму ў пэўны момант карысна.
А таму не выношвай у сэрцы раздрай:
усё тое, што так ці не так успрымай
як урокі рэальнасці існай.
І ніколі між злом і дабром для сябе
не акрэслівай рэзкія межы.
Будзь мудрэйшым у радасці, а не ў журбе:
што пасеяна сёння табой і табе,
заўтра парасткам стане належным.
28.06.2013