Нас жажда настигала...

Генриетта Вютерих
Нас жажда настигала –
                обычная беда!
Любовь – я тайно знала –
                мираж, а не вода.
Но мы пытались жажду
                в пустыне утолить,
Отчаявшись, однажды
                я стала слёзы лить.
Наутро все барханы
                в пустыне расцвели!
Но все ручьи, отныне,
                нам солью губы жгли.


                Купавна 1980