Мяне вiтаў сягоння жоўты лiст,
Які ляцеў з бярозы сумна ўніз.
Напэўна, штосьці мне сказаць жадаў…
Ды не паспеў – так моўчкі і упаў.
І тое месца, дзе прыстала яго цела,
Я абыйсці чамусьці захацела…
Не ўбачыла – адчула,
Як яго душа
З удзячнасцю
У неба адыйшла.