Ты мяне пачакай за аколіцай,
Не хавай сваіх цёмных вачэй,
Толькі сэрцу ні дай супакоіцца,
Хай пылае ярчэй, ды ярчэй.
Ты мяне абнімі, як каханага,
Пацалунак даруй у вусны.
І прымі ты для сэрца, жаданага,
Подых шчасця, кахання, вясны.
Ты, як зорачка з неба, сустрэлася
на каханне маё, на бяду,
Нібы іскра душы разгарэлася,
Я цяпер за табою іду.