Мальтузиянства

Павел Безъязычный
            Мальтузиянства.

                Слова  П. Безъязычного.

Вось,  Мальтус – велитам  зрабивси:
Аддал  дятячяю  статьтю -
Адамам  Смитам  захапивси,
Та  й  числа  множа - на  бяду.

Аттыль – газетная  арава
С  кудлатых  сморадных  чясов,
Яму  чяпляя  шо  папала,
Та  й  хор - ня  крыя  галасов:

Приспевянь  1:     Дак   мы  числом   растем - па  экспанентя,
                А  йидяннё - па  прямай  дбаям  мы,
                Няхай  дятят  ражайитца  паменя -
                Ня  треба  нават  хуткайи  вумы!

Дак  зразу  адвярнетца  Доля -
Уцэ  ни  вашка  паказать,
Кали  дятят  у  хатя  боля,
Ниш  ты  у  силах  гадувать!

Ускрось – парады  ад  газетак.
Усех  падводя  галава:
Дак  як  жа  буть - шоб  мало  детак,
А   вось  шоб  армия – була?

Приспевянь  1:

Ускрось  парат – чювал  бяздоннай
В  усяких  вумных  чяклунов!
А  сперва,  самай  бязумовнай -
Злавить  аравы  байстрюков!

Таркатца  смерти – вашка  знова.
Ускрозь  угледють  гянацыт.
В  Расийи  з  йим - якрас  чюдова,
Шоп  сяврюков  кудысь  тулить!               

Приспевянь  1:

А  як  правитяли  славянства
Украй  схатели  скаратить,
Ну  й  шо  тады?  Мальтузиянства!
Та  й  бутцам  не  за  шо  судить!

Дак  ад  галанцав  да  китайцав -
Усюду  пошасть  растьвяла!
Хватая  скрозь  мальтузиянцав,
Та  й  нядавумки – бяс  числа!

Приспевянь 2:  А  чисяльна  растем – па  экспанентя,
                А  йидяннё  – па  прямай  дбайим  мы!
                Дак  вось  ба,  смеття  у  мазгах   паменя -
                Тады  паможуть  хуткайи  вумы!

Пра  долю  здали  утакую -
Гадина  севярцам  пачють:
Павинна  прямаю  утую
На  экспаненту  абвярнуть!

Усюду  у  газетах  гатства -
З  баюры  вашка  йим  звярнуть!
Свае  патребна  гаспадарства,
А  наймытом – ня   треба  буть! 

Приспевянь  2: