Ня марна лычя барада

Павел Безъязычный
 
    Ня  марна  лычя  барада.

                Слова  П. Безъязычного.

Ня  марна  лычя  барада -
Шоб  гоям  абицять:
Гарелка  будя  завсигда,
Та  цукар-рахвинад!

Кали  да  прорвы  давяли -
Падумали  пра  лад:
Ускрозь  гарелки  навязли,
Хлапятам - рахвинад.

Приспевянь:     Рахвинад!
                Будя  ён  нарасхват!
                У  гояв  будя  лад,
                Як  будя  рахвинад!
 
Ат  цукру  зубы  пагнили - 
Замаялси  народ.
Адзнака  Севярскай  Зямли - 
Залеза  повян  рот.

Калися  квас  ускрось  сярбав,
Бул  ласай  на  гарбуз, 
Гарелки  ён  ня  куштавав -
Ни  севяряц,  ни  рус.

Приспевянь:

А  спирту  веляна  вазить
У  дешках  дли  салдат -
Утак,  як  треба  паднасить
Снаряды  да  гармат!

Утопли  спомины  на  дне -
Ни  гари  баранам:
Були  б  у  роднай  старане
«Наркомавских  сто  грам»!

Приспевянь:

Дак  шо  жа  з  гоями  рабить?
За  шо  жа  йих  любить?
Извыкли  як  папала  жыть -
Усё  бяри  за  спирт!

Усюду  будя  угамон -
Ня  будяш  бис  салдат,
Пакыля  будя  самагон
Та  цукар-рахвинад! 

Приспевянь: