Синякуря - па серцу хранцузы

Павел Безъязычный
     Синякуря – па  серцу  хранцузы…

                Слова  П. Безъязычного.

Синякуря - па  серцу  хранцузы,
Толькя  б  гарная  войска  жыло!
Та  зусем  ня  згадилися  русы -
Шоба  й  чютки  пра  йих  ня  було!

Я  пра  перепис  числа  читаю -
Дак  цикава,  ну  як  ня  кажы!
Толькя  севярских  русав  нимая,
Ни  аднэй  завалящяй  душы!   

Приспевянь:      Забарона  ускрозь  на  макуху,
                Забарона  ускрозь  на  бурду.
                Шоб  ад  русав  ня  чюлася  й  духу -
                Забарона  на  лес  та  зямлю!

Ну  а  севярцы?  Праиснували
Як  чяркесы,  павтыщю  вяков.
Шо  жа  робють  бяс  севярцав  даля,
Шоб  жылося  паболя  гадов?

Заважали  яни  камунистам -
Разганять  йих  тады  давялось.
Шо  пагана   вдалося  хвашистам –
Камунистам   чюдова  вдалось!

Приспевянь  2:      Забарона  ускрозь  на  макуху,
                Забарона  ускрозь  на  бурду.
                Дак  ня  будя  ат  севярцав  духу,
                Як  ня  дать  салавьянам   зямлю!               

А  засталися - толькя  чяркесы,
Та  й  наслали  турбот  галаве!
Та  да  йих - ня  датягнутца  бесы.
Толькя  сумясь – нядовга  жыве!
 
Йидуть  роки,  на  схиля - кладищя
На  паля  насувая  давно,
Дак  магилки  узбились  павыша -
Лиха  з  сумяссю  у  Слатино!   
               
Приспевянь  2:   

Та  нияк  ня  свярбить  синякуря,
Бутцам  хворых  ражая  яна,
За  иею  збираятца  буря -
Дак  якая  уцэ  навина!   

Приспевянь  2: