Она живет на поверхности,
на плоскости координат,
на нижней оси, на верхней,
под сердцем у наших девчат.
Искрится она в зеленом
и в желтом на солнце блестит,
срывается каплей из кленов,
и в душах слегка щемит.
Она живет в поцелуях
кривичских жен и мужей,
в светлых детских рисунках
и там, где следы ужей.
Живет она в самом-самом,
на ресницах наших дрожит,
в квадрате светится рамы
и на стальном ноже.
Она живет на рассвете,
и днем, и когда полумрак,
и там, где наши встречи,
где слышен наш каждый шаг.
Славамір Адамовіч ( перевод с белорусского)
ЧЫСТАЕ
Яно жыве на паверхні,
на плоскасьцях каардынат,
на ніжняй вусьне, на верхняй,
пад сэрцам у нашых дзяўчат.
Іскрыцца яно ў зялёным
i ў жоўтым на сонцы блішчыць,
зрываецца кропляй з клёнаў,
у душах зьлёгку шчыміць.
Яно жыве ў пацалунках
крывіцкіх жанчын i мужоў,
у сьветлых дзіцячых малюнках
i там, дзе сьляды вужоў.
Жыве яно ў самым-самым,
на вейках нашых дрыжыць,
сьвіціцца ў квадраце рамы
i на сталёвым нажы.
Яно жыве на сьвітаньні,
i днём, і калі паўзмрок,
i там, дзе нашы спатканьні,
i скрозь, дзе чуваць наш крок.