Месяц кінуў погляд цьмяны
У зацятай цішыні:
Лета сходзіць,плынь туманаў,
Крык журботны ў вышыні.
Жухнуць травы.Восень пнецца
Заварочыцца ў сад,
Сівер дуе і бярэцца
Паляцець на далягляд.
Адзіноцтва.Ноч увішна
Жлукціць дзённае святло,
Водгук згадак ў сэрцы лішні-
Шляях ў дзяцінства замяло.