Адвечнасць

   Нудны дождж цярушыць увесь дзень,
   Памяшаліся думкі, падзеі...
   Агарнуў змрок задумліва цень
   Ад апошняй маей надзеі.
 
   Ціха зрушу штору ў вакне,
   Загляну ў адвечнасць і,нібы,
   Я ў марах рысую цябе,
   Як узор на аконнай шыбе.