Як нам было падумаць...
І калі...
Краіну давясьці...
Да стану...
Безвыходнасьці...
То праца ...цягам
Год ўжо дваццаці...
Бесперастанку...
Не так... Не даць...
Усё нельга...
Пустая ўлады праца...
І толькі ў свой кішэнь...
Народ усё болей...
Паглыбляецца ...ў галечу...
А галава яго ...
Ўсё больш...
Бліжэй да плеч...
То рукатворны крызіс
У краіне...
Бяда і гора...
Як з гары цякуць...
Агонь гарыць ...
У душах...
Кожнага...
Ўжо задушаны...
Ўсе мары...
Хмарамі...
Закрыты...
Гарызонт...
І плотам...
Што аперазаны...
Калючым дротам...
Такім жыццём ...
Не можа...
Задаволенным
Ужо быць...
Народ...
Калі мы думаем,
Што вечарам ...
Пакласьці ...ў рот...
Дзіцю...сабе...
Апошні мо рубель...
Нясеш на свой рахунак,
Беларус,
Дурны зусім!
На радасьць тым хаўруснікам,
Смяюцца над табой
Што ўслых ...ужо...
Рагочуць...
Седзючы на золаце...
На срэбры...
А на табе ўжо можна
Палічыць і рэбры...
Хавай лепш ...
Грошыкі ў банку...
ШклЯную...
Што ў падвале...
На чорны дзень,
Які амаль настаў...
Хутчэй дастанеш!