Я зайздрошчу птушынаму кліну-
Узняўся ў вырай і кропкамі знік.
І на мытні яго не запыняць,
У чарзе ён стаяць не прывык.
Дайце волю! І птушкай імклівай
Я за марамі буду ляцець,
Да дзяцінства, якое пакінуў,
Да юнацтва, што ўжо не сустрэць.
Дайце волю! Свабоды не трэба.
Дзе той шлях, што да волі вядзе?
Гора, роспач... Усё гэта зведаў-
У аковах законаў свабода жыве.