Пакуль абодвух вас яднае слова,
Пакуль вам неба сведкай паўстае,
Кахайце ўсё жыццё, бестэрмінова,
Бо шанец неба толькi раз дае.
Няхай ваш дом абыйдуць перашкоды,
У кашальку хай водзіцца рубель.
Няхай жыццё нясе павольна воды
І не патоне ў іх ваш карабель.
Але рубель – драўляная пачвара,
Ён можа не паспець за тэмпам дзён.
Тады звярніце погляд да даляра,
У цяжкi момант выратуе ён.
Хай хтосьці скажа, што не ў грошах шчасце
(філосафы былі ва ўсе часы),
Трымай канверт дзвюма рукамі, Насця,
Не будзеш рваць ад гора валасы.
Бо грошы – гэта як анестэзія:
Яны, бясспрэчна, прытупляюць боль.
Магчыма і без іх, Анастасія, –
Аднойчы ў казцы голым быў кароль.
Аб сумным хопіць. Пару слоў аб вечным.
Жадаю мець вам дзетак поўны дом.
Хай шчасце ў карагодзе недарэчным
Пужлiвай птушкай не махне хвастом.
Я веру: поспех будзе побач з вамі!
Я ведаю: каханне – не падман!
Я бачу, як над вашымі дамамі
Паўстаў святла нязгасны акіян.
Душа ў душу жывіце, Насця, Саша,
Лёс дадзена не кожнаму знайсці.
Пуд солі з'есці дапаможа каша,
Жыццё пражыць – не поле перайсці.
03.07.2014