До последен дъх

Радко Стоянов 2
Хоризонтът се стеснява
до заветната черта.
Призракът се появява
и разстрелва любовта.

Любовта-живот изчезва
като дим във вечността.
Само мисъл ясна, трезва,
ще остане в паметта.

Не за царството небесно
ти обичаш и твориш,
а за земното Чудесно
до последен дъх ще бдиш!