Паверыць мы не можам, што Ляписаў не будзе,
Што дзверы зачыняюць у свой анарха-рай!
Без вас нам будзе цяжка, вы родныя нам людзi
I гiмнам перамогi гучыць ў сэрцы "Грай!"
Апошнiя канцэрты, апошнiя спатканнi...
Што гэта тольки жарт мы мусiм спадзявацца.
Вы задалi ўсiм нам галоунае пытанне:
Маёнтак маеш, грошы. Цi маешь, хлопец, яйцы?
Ружовым акулярам не вераць нашы вочы!
I кожны з нас - тутэйшы, якая тут самота!
Зямлi и волi кожны напэуна моцна хоча,
Але галоўны тэзiс - так гэта не быць скотам!!!
Вы аб'яднали разам, зрабiлi нас сябрами,
I сэрца зноў пылае, далонь ўжо не дрыжыць!
I словы вашых песняў iдуць штодзённа з нами,
Пяем: "Пагоня побач!", а значыць: "Будзем жыць!"
Мы верым, что калiсьцi дабро ўсё ж пераможа!
Няхай усмешкi дараць звычайныя нам рэчы!
I Барани ты, Божа, шалёнага Сярожу,
Не кажам вам: "бывайце", мы кажам: "Да сустрэчы!!!"