Жыццё яно так мімалётна....
Імгненна побач пралятае
І, раптам, ты ўжо не безклапотны
Твая каханая, цябе не ўспамінае:)
Ўжо вышла замуж, прозвішча змяніла
А ты як дуб, усе каранямі крэпнеш
Напэўна, час наступіць лепшы,
Але ж чаму, скаціна, медлеш?
Дык наступі ж хучэй на грудзі...
Дык раздаві ж, альбо зайдзі ў хату!
Хай, усе цябе пабачаць людзі
Якім, да гэтых дзён, не шанцавала....