Вуснамі абразіць я магу...
Пракляцуць і, нават, пажадаць загінуць
Але ж я, ніколі не зыйду
Марамі і ў думках не пакіну
Я, магчыма, самы велькі хлус
Альбо трус, ды нават злодзей
Я такі, я шчыры беларус
Выбачайце, калі шчырасцю нашкодзіў
Але ж я, канешне ж, не хацеў
Я б маўчаў, цярпеў, яшчэ і далей
Гэты крык... мой дзікі вой і спеў
Ён мяне мацней за ваша абражае....