Спякоцце небывалае стаiць,
Такога не было, кажуць, сто год.
Трава ад сонца жухне i гарыць,
Не помнiць лета гэткага народ.
У вёсцы нiбы вымерла жыццё,
Схавалiся ўсе недзе, нават кот:
Хто ў склеп залез, а хто да рэчкi ўцёк –
Даўно ў нас не было такiх спякот!
Экватар перабраўся у Беларусь?
Цi сонца пераехала блiжэй?
Пазбаў нас, Божа, ад такiх спакус,
Нам клiмат беларускi даражэй!
Няхай жа будзе ўсё, як i было,
Не хоча катаклiзмаў наш народ!
Не трэба навадненняў, каб плыло,
Не трэба i экватарных спякот!
03. 08. 2014