Чаму шаную я старыя рэчы?
То – памяць пра даўно мiнулы час…
I выкiнуць шкада мне вельмi прэч iх,
Бо з часам даражэй яны для нас.
Душу хвалюе, што ў дзяцiнстве мама
Кранала iх пяшчотнаю рукой,
I шыла нам сукенкi i панамы –
Як лялек апранала нас з сястрой.
Стаiць ля сценкi швейная машынка,
Не шые мама нам ужо даўно,
Але ўсплывае ў памяцi карцiнка,
I мама ў ёй жыве, нiбы ў кiно…
10. 12. 2012