Міколу Шабовічу
Тут сам сабой рыфмуецца радок
І піша час знаёмыя канспекты.
А, можа, нават у начны паўзмрок
Сыходзяць ціха класікі з партрэтаў.
За вокнамі хвалюецца праспект
І плынь машын насустрач дню нясецца.
Аўтамабільны акампанемент
Ізноў стварае фон для Вашых лекцый…
Няхай жыццё свой не спыняе крок,
Праз люстра год усё змагу я ўбачыць:
Шуміць праспект. Рыфмуецца радок.
І ў вусы усміхаецца Выкладчык.