20, 08, 2015

Кароткі спіч, як песня жураўля... курлы- курлы, ляціш ці, сябар, побач, ля... туды, дзе ёсць Свабода, Воля, цяпло, сумленне, дабрабыт... і вернасьць побыту вясковаму... Мы ўсе зрабілісь гарадскімі, сярод каменняў лечым душы нечым, а вёска плача горкімі слязьмі, забытая, пад гвалтам, у галечы. Вярнуцца так хацелась бы туды і назаўжды, ды не пускае сонм праблем казённых... Ды , мабыць, зараз і не модна ...вакол шматпавярховыя дамы... і лесвіцы ...амаль да неба, годныя... але не трэба мне туды