04, 09, 2015

Светлая Две Тысячи 10
Нясу свой боль сама, бо дапамогі мне няма... ды і нікому, думаю, таксама... пакуль мы бедныя на добрыя пачуцці, спадары... Галеча нішчыць бо дабро ... якое ў парабках у зла...даўно...няма і дна таго, усе валімся ў бездань...разам... ...Галеча нішчыць добрае ўшчэнт ... і падаем ніжэй... ніжэй усё, бо аддаем мы дань і раўнадушшу, і безталентнасці. Палепшыць мы сваё жыццё не здольны, пакуль ва ўладзе... моль і розныя звяры, што і не клікалі, а вось яны... прыйшлі... Няпрошаным гасцям гаспадары не радыя... прагнаць не маюць моцы... бо не яны мо ткуць жыццё сваё на кроснах. Пануе там палітык нейкі ...злосны ... То прэч ужо! Ідзі!...Даволі! ... Сволач !