Беларусь

Любовь Григорьева 2
 
 Край зелёных лугов и озёр, как слеза.
 Край, где в утреннем поле белеет роса,
 Журавлиный клин рассказал с высоты:-
 Беларусь - ты светлый приют доброты.

 Здесь туманный поток над водою в тиши,
 Цветок папоротника расцветает в глуши.
 Звонкий смех и песни повсюду звучат,
 Всегда мирное небо и громы молчат.

 Припев:
 Твоим воздухом чистым
 Вовек не смогу надышаться.
 Твоим сыном, родная,
 Мне повезло называться.
 В твои синие очи
 Я не могу наглядеться.
 Моя милая Родина -
 Музыка моего сердца!

 Ты, как светоч покоя в безжалостном свете.
 Беларусь, за тебя мы сегодня в ответе!
 Сыновей, дочерей ты работой гордишься!
 И взмываешь ты ввысь белокрылою птицей!

Припев:         


      БЕЛАРУСЬ

      МИЛА МИРОНОВА

 Край зялёных лугоў
 І азёр, як сляза.
 Край, дзе ў раніцу ў полі
 Бялее раса,
 Жураўліны клін гулка
 Заве з вышіні,
 Беларусь – безмятэжны
 Прыют дабрыні.

 Тут туманная плынь
 Над вадою ў тішы.
 Цуда папараць-кветка
 Расквятае ў глушы.
 Звонкі смех і песні
 Паўсюдна гучаць.
 Заўжды мірнае неба
 І граматы маўчаць.
 пр.
 Празрыстым прасторам
 Увек не змагу надышацца.
 Сыном беларускім
 Пашчасціла мне называцца.
 У сінія вочы
 Тваі не змагу наглядзецца.
 Ты Маці-радзіма,
 Мелодыя майго сэрца

 Ты як светач спакою
 У бязлітасным свеце
 Родны кут – Беларусь
 За цябе мы ў атвеце!
 Плённай працай
 Сыноў, дачарэй узмацняйся!
 Белакрылаю птушкай
 У высь уздымайся!