16, 10, 2015

Светлая Две Тысячи 10
На тле задач грамадскіх і найпершых не пішуцца чамусьці вершы, якія гладзяць уладу ўздоўж... па поўсьці...а ўсё наадварот , супроць,... і негатыўна... і ў гэтым бачу свой я крэатыў... такі мой , мабыць, лёс - вярнуць сабе цікавасць мар ўзнёслых , каб хмары рассячы на ...кветкі, не сорамна было каб перад дзеткамі! Вярнуць ім трэба светласьць погляду, каб бачыць сонца, гарызонт... Мне цяжка... так, але змагаюся з настроем гэтым... Пішу пра ўсё без піетэта... Пішу я свае вершы болем ... насуперак праўладным тролям, згубілі што апошнія сумленне, годнасьць , сорам... І далей- болей... бо сеюць сярод нас яны бяду і гора... Нам нельга зараз быць лагоднымі!