Пярловыя выказванні беларускага Чыпаліна
Такі мне падарунак лёс прынёс... гвалтую... церпяць... ну, яшчэ хоць трошкі... хай Колька падрасце... малодшы мой... тады і на пакой... бо нешта змэнчыўся і заядаюць вошы... Не ведаю ўжо трымаць цябе як я, народ... вайна... халодная, галеча, голад ... ланцуг стары... мяняць яго няма ахвоты... Хіба вось толькі Захад дапаможа... Хлусню маю ядзяць , не давяцца...мне добра, ну, а ты, народ, як хочаш...