ВЕРШЫ
Хто-куды паразбрыліся.
Невядомасць, пустальга…
Толькі вершы засталіся.
Ды ранейшая туга.
Сам сабою, без натхнення
Разваліўся наш саюз.
Што з табой, Алесь Усеня?
Дзе ты, Тадзік Чарнавус?
Рытарычныя пытанні…
Рэха хіба што ў адказ.
Ды, здаецца, і ў расстанні
Дні былыя родняць нас.
Разважаем пасталеўшы,
Не хапае простых слоў.
Засталіся толькі вершы…
Вершы страчаных сяброў.
12 лістапада 2015