Я смерть зову... сонет 66 shakespeare

Владимир Буров 3
СОНЕТ  № 66
/shakespeare/

Я смерть зову.Устал смотреть,
Как нищего рожает мать,
Как церковь вьёт паучью сеть,
Как  Веру душит злая рать,
Как Глупость блещет в позолоте,
Как Девы честь свою забыли,
Как тонет Правды вздох в болоте,
Как Власть Поэту режет крылья,
Как Цензоры распяли Лиру,
Как Плут рядИтся в Мудреца,
Как торжествует Зло над миром,
Как сладок лик у Подлеца.

Я смерть зову. Во мне всё стынет,
Но я тобой лишь жив поныне.

  18. 07. 12.

Уильям Шексир. Сонет 66

LXVI

Tired with all these, for restful death I cry:
As to behold desert a beggar born,
And needy nothing trimmed in jollity,
And purest faith unhappily forsworn,
And gilded honour shamefully misplaced,
And maiden virtue rudely strumpeted,
And right perfection wrongfully disgraced,
And strength by limping sway disabled,
And art made tongue-tied by authority,
And folly (doctor-like) controlling skill,
And simple truth miscalled simplicity,
And captive good attending captain ill:
Tired with all these, from these would I he gone,
Save that, to die, I leave my love alone.

William Shakespeare (1564-1616)