19, 12, 2015

Нясуцца дні, як коней тых табун, як быццам падганяе іх цівун, якому загадаў мо гаспадар яго, каб коней тых ушчэнт загнаць... каб раптам не пабачылі яны... навокал шмат зялёнай сакавітае травы , няма ў пазітыве тым нястачы, то тут ,то там мільгае хвост удачы ... Нам трэба не ляцець за зоркай у небе, не трэба думаць нам і аб кавалку хлеба... Ёсць нешта пасярод у нашых мар ... пакуль мо толькі разагнаць у мазгах нам хмары ... а там ... адкуль што толькі  возьмеца ... і пабяжыць, і папаўзе, а што і пакоціцца )))